Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Si fráctus illabátur órbis

  • 1 Fractus illabātur orbis

    Разломившись рухнули небеса. Если бы разломившись рухнули небеса.
    Я теперь способен только делать из жизни развлечение и быть зрителем в чужой игре. Даже игра корон и скипетров, что она в сущности? Vide последний год Наполеона. Он совершенно опроверг мои фаталистические взгляды. Я думал, что если он падет, то только когда fractus illabatur orbis... (Джордж Байрон, Дневники. Письма.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Fractus illabātur orbis

  • 2 Si fráctus íllabátur órbis

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Si fráctus íllabátur órbis

  • 3 Si fráctus íllabátur órbis Ímpavidúm feriént ruínae

    = Si fráctus íllabátur órbis; см. Just(um) ét tenácem próposití virum
    Пусть свод небес, распавшись, рухнет -
    Чуждого страха сразят обломки.
    (Перевод Н. Гинцбурга)
    Гораций, "Оды", III, 3, 7-8.
    Между прочим понравимся мне мысль г. защитника Дамского журнала, что г. Издатель оного и тогда будет издавать Дамский журнал, когда подвигнется вселенная. Si fractus illabatur orbis... Один Аполлон выполнял такие намерения. (В. Ф. Одоевский, От читателя журналов.)
    По поводу несчастий, обрушившихся, как из рога изобилия, на одного нашего общего близкого знакомого, он [ профессор Лямбль ] прислал мне строки, отлично характеризующие склад его собственной души, всегда, впрочем, ясный для тех, кто знал его ближе. "Я вполне понимаю удручающее горе, - писал он, - но мне кажется, что если несчастие вообще облагораживает хорошую душу, то не может не быть, чтобы тяжелые страдания его чуткого сердца не придали бы еще больше цены тому твердому закалу характера, которым он стольких к себе привлекает. Пусть идет он именно этой дорогой горестей, которая называется per aspera ad astra. Придет время, и он будет благодарить провидение за то, что оно дало ему пострадать и вытерпеть жгучие душевные мучения -. Говорю это по собственному опыту и наблюдению. Пусть на этой странице в тетради своей жизни он напишет славное слово "наплевать", а я припишу: "Si fractus illabatur orbis impavidum ferient ruinae..." (А. Ф. Кони, Из Харьковских воспоминаний.)
    Спрятаться в яме под плотной крышкой гроба, чтобы избежать ударов судьбы, - таков удел трусости, а не добродетели. Добродетель не прерывает своего пути, какая бы гроза над нею ни бушевала: si fractus illabatur orbis impavidum ferient ruinae. (Мишель Монтень, Обычаи острова Кей.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Si fráctus íllabátur órbis Ímpavidúm feriént ruínae

  • 4 Пусть свод небес, распавшись, рухнет -Чуждого страха сразят обломки

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Пусть свод небес, распавшись, рухнет -Чуждого страха сразят обломки

  • 5 illabor

    illābor (inlābor), lābi, lapsus sum - intr. - tomber, glisser, se couler dans, s'insinuer, s’enfoncer dans (sur), pénétrer.    - conjugis illabi lacrimis, Luc. 5, 281: tomber mourant sur le sein d'une épouse éplorée.    - si fractus illabatur orbis, Hor. C. 3.3.7: si l'univers s'écroulait.    - illabi mari, Plin.: se perdre dans la mer.    - qua Nar Tiberino illabitur amni, Luc. 1, 475: là où le Nar coule dans le Tibre.    - illabentibus astris, Stat. Ach. 1, 138: quand les astres se couchent (tombent dans la mer).    - voluptas quae ad sensus illabitur, Cic.: la volupté qui pénètre les sens.
    * * *
    illābor (inlābor), lābi, lapsus sum - intr. - tomber, glisser, se couler dans, s'insinuer, s’enfoncer dans (sur), pénétrer.    - conjugis illabi lacrimis, Luc. 5, 281: tomber mourant sur le sein d'une épouse éplorée.    - si fractus illabatur orbis, Hor. C. 3.3.7: si l'univers s'écroulait.    - illabi mari, Plin.: se perdre dans la mer.    - qua Nar Tiberino illabitur amni, Luc. 1, 475: là où le Nar coule dans le Tibre.    - illabentibus astris, Stat. Ach. 1, 138: quand les astres se couchent (tombent dans la mer).    - voluptas quae ad sensus illabitur, Cic.: la volupté qui pénètre les sens.
    * * *
        Illabor, pen. prod. illaberis, illapsus sum, illabi. Cic. Couler et s'avaller doulcement dedens quelque chose.

    Dictionarium latinogallicum > illabor

  • 6 illabor

    il-lābor, lāpsus sum, lābī (in u. labor), in od. an od. auf etw. gleiten, sinken, fallen, I) eig.: a) v. leb. Wesen, m. Dat.: antennis illabitur ebria serpens, Claud. 3. cons. Stil. 367: notae iugis illabitur Aetnae, Claud. rapt. Pros. 3, 330: coniugis illabi lacrimis, unter den Thr. der G. dahinsinken, Lucan. 5, 281. – b) v. Lebl.: α) übh.: illa (machina) mediae minans illabitur urbi (v. trojan. Rosse), Verg. Aen. 2, 240: rapidus fervor perpingues unguine taedas illapsus, Sil. 14, 427 sq.: si fractus illabatur orbis, wenn auch krachend (über mich) hereinstürzt der Weltkreis, Hor. carm. 3, 3, 7. – β) v. Flüssigkeiten, hinab-, hineingleiten, hineinfließen, -fallen, quo (sc. in stomachum) illabuntur ea, quae accepta sunt ore, Cic. de nat. deor. 2, 135: mit Dat., ad decumum a Mileto stadium (amnis Maeander) lenis illabitur mari, Plin. 5, 113: quā (wo) Nar Tyberino illabitur amni, Lucan. 1, 475. – II) übtr., m. ad u. Akk., si ea voluptas esset, quae ad sensus cum suavitate afflueret et illaberetur, Cic. de fin. 1, 39. – m. in u. Akk., sensim pernicies illapsa in civium animos, Cic. de legg. 2, 19. – m. Dat., animis illapsa Voluptas, Sil. 15, 95: da, pater, augurium atque animis illabere nostris, Verg. Aen. 3, 89: quod tam facile illabatur humanis sensibus, Ambros. de off. 2, 7, 29. – m. per u. Akk., combibat illapsos ductor per viscera luxus, Sil. 11, 400.

    lateinisch-deutsches > illabor

  • 7 illabor

    il-lābor, lāpsus sum, lābī (in u. labor), in od. an od. auf etw. gleiten, sinken, fallen, I) eig.: a) v. leb. Wesen, m. Dat.: antennis illabitur ebria serpens, Claud. 3. cons. Stil. 367: notae iugis illabitur Aetnae, Claud. rapt. Pros. 3, 330: coniugis illabi lacrimis, unter den Thr. der G. dahinsinken, Lucan. 5, 281. – b) v. Lebl.: α) übh.: illa (machina) mediae minans illabitur urbi (v. trojan. Rosse), Verg. Aen. 2, 240: rapidus fervor per pingues unguine taedas illapsus, Sil. 14, 427 sq.: si fractus illabatur orbis, wenn auch krachend (über mich) hereinstürzt der Weltkreis, Hor. carm. 3, 3, 7. – β) v. Flüssigkeiten, hinab-, hineingleiten, hineinfließen, -fallen, quo (sc. in stomachum) illabuntur ea, quae accepta sunt ore, Cic. de nat. deor. 2, 135: mit Dat., ad decumum a Mileto stadium (amnis Maeander) lenis illabitur mari, Plin. 5, 113: quā (wo) Nar Tyberino illabitur amni, Lucan. 1, 475. – II) übtr., m. ad u. Akk., si ea voluptas esset, quae ad sensus cum suavitate afflueret et illaberetur, Cic. de fin. 1, 39. – m. in u. Akk., sensim pernicies illapsa in civium animos, Cic. de legg. 2, 19. – m. Dat., animis illapsa Voluptas, Sil. 15, 95: da, pater, augurium atque animis illabere nostris, Verg. Aen. 3, 89: quod tam facile illabatur humanis sensibus, Ambros. de off. 2, 7, 29. – m. per u. Akk., combibat illapsos ductor per viscera luxus, Sil. 11, 400.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > illabor

  • 8 illabor

    il-lābor, lāpsus sum, lābī
    1) скользить, соскальзывать, опускаться, падать (во что-л. или на что-л.)
    si fractus illabatur orbis H — если бы, разломившись, обрушились небеса
    illabi in animos C (или animis V) — снизойти (проникнуть) в души, овладеть умами

    Латинско-русский словарь > illabor

  • 9 Impavidúm feriént ruinae

    Руины поразят, но не устрашат его.
    Гораций, "Оды", III, 3, 8.

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Impavidúm feriént ruinae

  • 10 Just(um) ét tenácem próposití virum

    Человека справедливого и неуклонно идущего к цели.
    Гораций, "Оды", III, 3, 1-4:
    Ménte quatít solidá, nequ(e) Áuster,
    Dux ínquiéti túrbidus Hádriae,
    Nec fúlminántis mágna manús Jovis:
    Ímpavidúm feriént ruínae.
    Кто прав и к цели твердо идет, того
    Ни гнев народа, правду забывшего,
    Ввек не откинут с пути; ни ветер,
    Властитель грозный бурного Адрия,
    Ни Громовержец дланью могучей, нет:
    Пускай весь мир, распавшись, рухнет -
    Чуждого страха сразят обломки.
    (Перевод Н. Гинцбурга)
    ...Бонапарт оказывается на этот раз в комическом положении, когда вынужден опираться на буржуазию против крестьян. Но ход исторических событий, действительно, бесстыдно беспощаден по отношению к этому благородному рыцарю, и приходится прощать ему, если он совсем теряет веру в бога и людей. Надеюсь, что он, подобно мне, читает для развлечения своего Горация: justum ac [ Неточность в цитате, не меняющая смысла - Энгельс цитирует по памяти. - авт. ] tenacem propositi virum и т. д. (Ф. Энгельс - К. Марксу, 21.XII 1866.)
    Будем честны, не поддадимся на подкупы издателей, будь то книги, подношения, деньги. Займемся возрождением журналистики. - Отлично! - сказал Мантервиль. - Justum et tenacem propositi virum... (Оноре Бальзак, Утраченные иллюзии.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Just(um) ét tenácem próposití virum

  • 11 Если бы разломившись, рухнули небеса

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Если бы разломившись, рухнули небеса

  • 12 Разломившись, рухнули небеса

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Разломившись, рухнули небеса

  • 13 ferio

    fĕrĭo, īre (archaic FERINVNT for feriunt; acc. to Fest. s. v. nequinunt, p. 162, 24 Müll.; part. fut. feriturus, Serv. Verg. A. 7, 498. The perf. forms are supplied by percutio, v. Varr. L. L. 9, 55, § 98 Müll.), 4, v. a. [perh. Sanscr. dhūr-, injure, destroy; Lat. ferus, ferox; Gr. thêr; Aeol. phêr; cf. Gr. thourios, impetuous, thorein, to leap; and Lat. furere, furia, etc.], to strike, smite, beat, knock, cut, thrust, hit (class.; syn.: icio, percutio, verbero, vapulo, pulso, tundo, pavio).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    fores,

    to knock, Plaut. Men. 1, 2, 63; cf.

    parietem,

    Cic. Cael. 24, 59:

    murum arietibus,

    to batter, shake, Sall. J. 76, 6:

    pugiles adversarium,

    Cic. Tusc. 2, 23 fin.: jacere telum, voluntatis est;

    ferire quem nolueris, fortunae,

    to strike, id. Top. 17, 64:

    partem corporis sibi,

    Lucr. 2, 441:

    frontem,

    Cic. Att. 1, 1, 1:

    femur,

    Quint. 11, 3, 123:

    pectora solito plangore,

    Ov. M. 4, 554; cf.:

    calce feritur aselli,

    id. F. 3, 755: uvas pede (rusticus), to stamp or tread, Tib. 2, 5, 85:

    feriri a serpente,

    to be stung, Plin. 29, 4, 22, § 71; cf. Ov. Ib. 481:

    cetera (venenata animalia) singulos feriunt,

    id. ib. 23:

    tabulam malleo,

    Cels. 6, 7 fin.: stricto ferit retinacula ferro, cuts to pieces (shortly before:

    incidere funes),

    Verg. A. 4, 580: certatim socii feriunt mare et aequora verrunt, strike, lash (in rowing), id. ib. 3, 290: ut frontem ferias, that you may beat your brow, i. e. be provoked, Cic. Att. 1, 1, 1.— Poet.:

    sublimi feriam sidera vertice,

    hit, touch, Hor. C. 1, 1, 36; cf. in the foll. 2.— Absol.:

    pugno ferire vel calce,

    Quint. 2, 8, 13; cf. Hor. S. 2, 7, 99:

    occursare capro, cornu ferit ille, caveto,

    pushes, butts, Verg. E. 9, 25.—
    2.
    Of inanim. and abstr. subjects:

    principio omnibus a rebus, quascumque videmus, Perpetuo fluere ac mitti spargique necesse est Corpora, quae feriant oculos visumque lacessant,

    strike, touch, Lucr. 6, 923:

    oculos (corpora, simulacra),

    id. 4, 217; 257:

    oculorum acies (res),

    id. 4, 691:

    speciem colore (res),

    id. 4, 243; cf.:

    his spectris etiam si oculi possent feriri, etc.,

    Cic. Fam. 15, 16, 2:

    feriuntque summos fulmina montes,

    Hor. C. 2, 10, 11:

    nec semper feriet, quodcumque minabitur, arous,

    id. A. P. 350; cf.:

    si fractus illabatur orbis, Impavidum ferient ruinae,

    id. C. 3, 3, 8:

    nec levius tabulae laterum feriuntur ab undis, Quam, etc.,

    Ov. Tr. 2, 47.— Poet.: ferientia terram corpora, smiting (in falling), Luc. 4, 786:

    sole fere radiis foriente cacumina primis,

    hitting, touching, Ov. M. 7, 804:

    palla imos ferit alba pedes,

    touches, reaches to, Val. Fl. 1, 385:

    ferit aethera clamor,

    Verg. A. 5, 140:

    feriat dum maesta remotas Fama procul terras,

    extends to, Luc. 5, 774.—
    B.
    In partic.
    1.
    To kill by striking, to give a deathblow, to slay, kill: hostem, Enn. ap. Cic. Balb. 22, 51 (Ann. v. 284 ed. Vahl.); Sall. C. 7, 6; 60, 4; id. J. 85, 33; cf.:

    aliquem securi feriri,

    to be beheaded, Cic. Verr. 2, 1, 30, § 75:

    aliquem telo trabali,

    Verg. A. 12, 295:

    retiarium (mirmillo),

    Quint. 6, 3, 61:

    te (maritum),

    Hor. C. 3, 11, 43:

    leonem atque alias feras primus aut in primis ferire,

    Sall. J. 6, 1:

    aprum,

    Ov. M. 3, 715.—
    b.
    Of the animals for sacrifice, to kill, slaughter; and hence, to offer, sacrifice:

    nos humilem feriemus agnam,

    Hor. C. 2, 17, 32:

    vaccam Proserpinae,

    Verg. A. 6, 251; cf. the form of oath in making a compact (when a swine was sacrificed): SI PRIOR DEFEXIT [p. 737] (populus Romanus) PVBLICO CONSILIO DOLO MALO, TV ILLO DIE IVPPITER, POPVLVM ROMANVM SIC FERITO, VT EGO HVNC PORCVM HIC HODIE FERIAM:

    TANTOQVE MAGIS FERITO, QVANTO MAGIS POTES POLLESQVE,

    Liv. 1, 24, 8:

    Quid aut sponsoribus in foedere opus esset aut obsidibus, ubi precatione res transigitur? per quem populum fiat, quo minus legibus dictis stetur, ut eum ita Juppiter feriat, quemadmodum a Fetialibus porcus feriatur,

    id. 9, 5, 3. (Cf. also:

    Jovis ante aram Stabant et caesā jungebant foedera porcă,

    Verg. A. 8, 641).— Hence,
    2.
    Transf., foedus ferire, to make a compact, covenant, or treaty (in Hebrew in precisely the same manner,): accipe daque fidem, foedusque feri bene firmum, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 33 ed. Vahl.):

    is, quicum foedus feriri in Capitolio viderat,

    Cic. Rab. Post. 3, 6:

    videret ut satis honestum foedus feriretur,

    id. Inv. 2, 30, 92:

    amorum turpissimorum foedera ferire,

    to form illicit connections, id. Cael. 14, 34:

    Tarchon jungit opes foedusque ferit,

    Verg. A. 10, 154 al. —
    3.
    Of money, to strike, stamp, coin:

    asses sextantario pondere,

    Plin. 33, 3, 13, § 44. Thus the designation of a triumvir monetalis is III. VIR. A. A. A. F. F., i. e. Triumvir auro argento aeri flando feriundo, Inscr. Orell. 569.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    quae faciliora sunt philosophis, quo minus multa patent in eorum vita, quae fortuna feriat,

    reaches, affects, Cic. Off. 1, 21, 73:

    accidit, ut ictu simili (i. e. morte propinqui) ferirer,

    was struck with a similar blow, Quint. 6 praef. §

    3: verba palato,

    to bring out, utter, speak, Hor. S. 2, 3, 274; cf.:

    sonat vox, ut feritur,

    Quint. 11, 3, 61:

    feriunt animum (sententiae),

    id. 12, 10, 48:

    ut omnis sensus in fine sermonis feriat aurem,

    id. 8, 5, 13; cf. id. 9, 3, 4.— Absol.:

    binis aut ternis ferire verbis,

    Cic. Or. 67, 226:

    videtur Chrysippus medium ferire voluisse,

    i. e. to avoid extremes, id. Fat. 17, 39.—
    B.
    In partic., to cozen, cheat, gull, trick (mostly in vulg. lang.;

    not in Cic.): ubi illa pendentem ferit, jam amplius orat,

    Plaut. Trin. 2, 1, 19; Ter. Ph. 1, 1, 13:

    cum ferit astutos comica moecha Getas,

    Prop. 4 (5), 5, 44:

    austeros arte ferire viros,

    id. 3, 3 (4, 2), 50.—
    C.
    To punish, inflict punishment: aliquem condemnatione centum librarum auri, Cod. 11, 11, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > ferio

  • 14 illabor

    illābor ( inl-), psus, 3, v. dep. n. [inlabor], to fall, slip, slide, glide, or flow into; to fall down, sink down (rare but class.).
    I.
    Lit.:

    quo (i. e. in stomachum) primo illabuntur ea, quae accepta sunt ore,

    Cic. N. D. 2, 54, 135; Plin. 5, 29, 31, § 113:

    antennis illabitur ebria serpens,

    Claud. III. Cons. Stil. 367:

    notae jugis illabitur Aetnae,

    id. Rapt. Pros. 3, 330:

    si fractus illabatur orbis,

    should fall in, tumble to ruins, Hor. C. 3, 3, 7:

    tepet illabentibus astris Pontus,

    Stat. Ach. 1, 138:

    rapidus fervor, per pingues unguine taedas illapsus,

    Sil. 14, 427:

    conjugis illabi lacrimis, unique paratum scire rogum,

    to sink down dying, Luc. 5, 281:

    qua Nar Tiberino illabitur amni,

    id. 1, 475. —
    II.
    Trop., to flow into, penetrate:

    si ea sola voluptas esset, quae quasi titillaret sensus, ut ita dicam, et ad eos cum suavitate afflueret et illaberetur,

    Cic. Fin. 1, 11, 39:

    sensim pernicies illapsa civium in animos,

    id. Leg. 2, 15, 39:

    da, pater, augurium, atque animis illabere nostris,

    enter into our minds, Verg. A. 3, 89:

    animis illapsa voluptas,

    Sil. 15, 95; with per, id. 11, 400.

    Lewis & Short latin dictionary > illabor

  • 15 impavidus

    impăvĭdus ( inp-), a, um, adj. [2. inpavidus], fearless, undaunted, intrepid (not freq. till after the Aug. per.;

    not in Cic. or Cæs.): ludere pendentes pueros et lambere matrem Impavidos,

    Verg. A. 8, 633:

    si fractus illabatur orbis, Impavidum ferient ruinae,

    Hor. C. 3, 3, 7:

    Teucer et Sthenelus,

    id. ib. 1, 15, 23:

    Gradivus,

    Ov. M. 14, 820:

    infantes,

    Plin. 28, 19, 78, § 258; 2, 81, 83, § 196:

    leo,

    Verg. A. 12, 8:

    lepus,

    Ov. M. 15, 100:

    pectora,

    Liv. 21, 30, 2:

    equi,

    id. 37, 20, 11:

    gens ingenio,

    id. 42, 59, 2; Curt. 9, 6, 24:

    soni,

    Ov. F. 2, 840.— Adv.: impăvĭdē, fearlessly, intrepidly:

    exhausto poculo,

    Liv. 39, 50, 8; 30, 15, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > impavidus

  • 16 inlabor

    illābor ( inl-), psus, 3, v. dep. n. [inlabor], to fall, slip, slide, glide, or flow into; to fall down, sink down (rare but class.).
    I.
    Lit.:

    quo (i. e. in stomachum) primo illabuntur ea, quae accepta sunt ore,

    Cic. N. D. 2, 54, 135; Plin. 5, 29, 31, § 113:

    antennis illabitur ebria serpens,

    Claud. III. Cons. Stil. 367:

    notae jugis illabitur Aetnae,

    id. Rapt. Pros. 3, 330:

    si fractus illabatur orbis,

    should fall in, tumble to ruins, Hor. C. 3, 3, 7:

    tepet illabentibus astris Pontus,

    Stat. Ach. 1, 138:

    rapidus fervor, per pingues unguine taedas illapsus,

    Sil. 14, 427:

    conjugis illabi lacrimis, unique paratum scire rogum,

    to sink down dying, Luc. 5, 281:

    qua Nar Tiberino illabitur amni,

    id. 1, 475. —
    II.
    Trop., to flow into, penetrate:

    si ea sola voluptas esset, quae quasi titillaret sensus, ut ita dicam, et ad eos cum suavitate afflueret et illaberetur,

    Cic. Fin. 1, 11, 39:

    sensim pernicies illapsa civium in animos,

    id. Leg. 2, 15, 39:

    da, pater, augurium, atque animis illabere nostris,

    enter into our minds, Verg. A. 3, 89:

    animis illapsa voluptas,

    Sil. 15, 95; with per, id. 11, 400.

    Lewis & Short latin dictionary > inlabor

  • 17 inpavidus

    impăvĭdus ( inp-), a, um, adj. [2. inpavidus], fearless, undaunted, intrepid (not freq. till after the Aug. per.;

    not in Cic. or Cæs.): ludere pendentes pueros et lambere matrem Impavidos,

    Verg. A. 8, 633:

    si fractus illabatur orbis, Impavidum ferient ruinae,

    Hor. C. 3, 3, 7:

    Teucer et Sthenelus,

    id. ib. 1, 15, 23:

    Gradivus,

    Ov. M. 14, 820:

    infantes,

    Plin. 28, 19, 78, § 258; 2, 81, 83, § 196:

    leo,

    Verg. A. 12, 8:

    lepus,

    Ov. M. 15, 100:

    pectora,

    Liv. 21, 30, 2:

    equi,

    id. 37, 20, 11:

    gens ingenio,

    id. 42, 59, 2; Curt. 9, 6, 24:

    soni,

    Ov. F. 2, 840.— Adv.: impăvĭdē, fearlessly, intrepidly:

    exhausto poculo,

    Liv. 39, 50, 8; 30, 15, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > inpavidus

  • 18 ruina

    rŭīna, ae, f. [ruo], a rushing or tumbling down; a falling down, fall (syn.: casus, lapsus).
    I.
    In abstracto.
    A.
    Lit.
    1.
    In gen. (rare). grandinis, Lucr. 6, 156:

    aquarum,

    Cael. Aur. Tard. 2, 1 med.:

    nostra (sc. nucum),

    Mart. 13, 25, 2:

    jumentorum sarcinarumque,

    Liv. 44, 5: Capanei, a fall by lightning (v. Capaneus), Prop. 2, 34 (3, 32), 40:

    (apri saevi) Permixtas dabant equitum peditumque ruinas,

    Lucr. 5, 1329: Tyrrhenus et Aconteus Conixi incurrunt hastis, primique ruinam Dant sonitu ingenti, rush or fall upon each other, Verg. A. 11, 613:

    interea suspensa graves aulaea ruinas In patinam fecere,

    fell down, Hor. S. 2, 8, 54.—
    2.
    In partic., of buildings, a tumbling or falling down, downfall, ruin (class.; in good prose only in sing.):

    repentinā ruinā pars ejus turris concidit... tum hostes, turris repentinā ruinā commoti, etc.,

    Caes. B. C. 2, 11 fin. and 12 init.; cf.: ferunt conclave illud, ubi epularetur Scopas, concidisse: eā ruinā ipsum oppressum cum suis interiisse, Cic. de Or. 2, 86, 353; id. Div. 2, 8, 20; Tac. A. 2, 47:

    aedificiorum,

    Suet. Oth. 8:

    amphitheatri,

    id. Tib. 40:

    camerae,

    id. Ner. 34:

    spectaculorum,

    id. Calig. 31:

    pontis,

    id. Aug. 20:

    tecta Penthei Disjecta non leni ruinā,

    Hor. C. 2, 19, 15:

    jam Deiphobi dedit ampla ruinam, Vulcano superante, domus,

    i. e. fell in, Verg. A. 2, 310; so,

    trahere ruinam,

    id. ib. 2, 465; 9, 712; cf. B. a, infra:

    effulsisse inter ruinam ignes,

    Tac. A. 2, 47:

    ruinam urbis et incendia recordantes,

    Just. 5, 7, 10:

    morbus, captivitas, ruina, ignis,

    Sen. Tranq. 11, 6:

    multos occidere incendii ac ruinae potentia est,

    id. Clem. 1, 26, 5.—In plur.:

    tantae in te impendent ruinae, nisi suffulcis firmiter,

    Plaut. Ep. 1, 1, 77; so Vell. 2, 35, 4 (with incendia); Suet. Vesp. 8; Lucr. 2, 1145:

    si fractus illabatur orbis, Impavidum ferient ruinae,

    Hor. C. 3, 3, 8:

    dum Capitolio dementes ruinas parabat,

    id. ib. 1, 37, 7.—
    B.
    Trop., a downfall, fall, ruin; accident, catastrophe, disaster, overthrow, destruction, etc. (freq. and class.; used equally in sing. and plur.; cf.: exitium, pernicies).
    (α).
    Sing.:

    vis illa fuit et, ut saepe jam dixi, ruina quaedam atque tempestas,

    a catastrophe, Cic. Clu. 35, 96: incendium meum ruinā restinguam, with the overthrow, fall (of the State), Catilina ap. Sall. C. 31, 9, and ap. Cic. Mur. 25, 51:

    ut communi ruinā patriae opprimerentur,

    Liv. 45, 26; Vell. 2, 91, 4; 2, 85, 1; 2, 124, 1:

    in hac ruinā rerum stetit una integra atque immobilis virtus populi Romani,

    Liv. 26, 41:

    rerum nostrarum,

    id. 5, 51:

    urbis,

    id. 25, 4:

    ex loco superiore impetu facto, strage ac ruinā fudere Gallos,

    utter defeat, id. 5, 43; cf.:

    ruinae similem stragem eques dedit,

    id. 4, 33:

    Cannensis,

    id. 23, 25; 42, 66 fin.; 4, 46;

    5, 47: ruina soceri in exsilium pulsus,

    Tac. H. 4, 6; cf. id. G. 36:

    pereat sceleratus, regnique trahat patriaeque ruinam,

    Ov. M. 8, 497:

    aliae gentes belli sequuntur ruinam,

    Flor. 2, 12, 1:

    ille dies utramque Ducet ruinam,

    i. e. death, Hor. C. 2, 17, 9:

    Neronis principis,

    Plin. 17, 25, 38, § 245.—
    (β).
    Plur.:

    praetermitto ruinas fortunarum tuarum, quas omnes impendere tibi proximis Idibus senties,

    Cic. Cat. 1, 6, 14:

    in ruinis aversae, atque afflictae rei publicae,

    id. Sest. 2, 5:

    devota morti pectora liberae Quantis fatigaret ruinis,

    Hor. C. 4, 14, 19; cf.:

    nox auget ruinas,

    Val. Fl. 3, 207:

    principiis in rerum fecere ruinas et graviter magni magno cecidere ibi casu,

    i. e. false steps, errors, mistakes, Lucr. 1, 740:

    (Academia) si invaserit in haec, miseras edet ruinas,

    Cic. Leg. 1, 13, 39:

    ruinas videres,

    id. Fin. 5, 28, 83.—
    II.
    In concreto.
    1.
    That which tumbles or falls down, a fall (not anteAug.).
    A.
    In gen. ( poet.):

    disjectam Aenaeae toto videt aequore classem Fluctibus oppressos Troas caelique ruinā,

    i. e. a storm, rain, Verg. A. 1, 129; so,

    caeli (with insani imbres),

    Sil. 1, 251:

    poli,

    i. e. thunder, Val. Fl. 8, 334.—
    B.
    In partic. (acc. to I. A. 2.), a building that has tumbled down, a ruin, ruins (mostly in plur., and not in Cic. prose):

    nunc humilis veteres tantummodo Troja ruinas ostendit,

    Ov. M. 15, 424:

    Sagunti ruinae nostris capitibus incident,

    Liv. 21, 10, 10:

    (urbs) deserta ac strata prope omnis ruinis,

    id. 33, 38, 10:

    fumantes Thebarum ruinae,

    id. 9, 18, 7:

    ruinis templorum templa aedificare,

    id. 42, 3:

    in tugurio ruinarum Carthaginiensium,

    Vell. 2, 19 fin. —In sing.:

    alius par labor... flumina ad lavandam hanc ruinam jugis montium ducere,

    Plin. 33, 4, 21, § 74:

    EX RVINA TEMPLI MARTIS,

    Inscr. Orell. 2448 (A.D. 256).—
    2.
    Transf., of persons who cause ruin, a destroyer:

    rei publicae,

    Cic. Sest. 51, 109:

    ruinae publicanorum,

    id. Prov. Cons. 6, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > ruina

См. также в других словарях:

  • Si fractus illabātur orbis — Si fractus illabātur orbis, s. Impavidum etc …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Fiat justitia ruat caelum — is a Latin legal phrase, translating to Let justice be done, though the heavens fall. The maxim signifies the belief that justice must be realized regardless of consequences. According to the 19th century abolitionist politician Charles Sumner,… …   Wikipedia

  • Burschenschaft Germania Königsberg — Wappen Basisdaten Hochschulort: Hamburg, Deutschland Gründung: 8. September 1843 i …   Deutsch Wikipedia

  • Burschenschaft Germania Königsberg zu Hamburg — Wappen Basisdaten Hochschulort: Hamburg, Deutschland Gründung: 8. September 1843 in Königsberg …   Deutsch Wikipedia

  • CvG! — Wappen Basisdaten Hochschulort: Hamburg, Deutschland Gründung: 8. September 1843 in Königsberg …   Deutsch Wikipedia

  • Germania Königsberg — Wappen Basisdaten Hochschulort: Hamburg, Deutschland Gründung: 8. September 1843 in Königsberg …   Deutsch Wikipedia

  • За правое дело стой смело — За правое дѣло стой смѣло. Ср. Хотя бы землю съ твердью всею Грозила бездна проглотить, Но мужа, праваго душою, Никто не устрашитъ. А. Н. Нахимовъ. Къ самому себѣ. Ср. Thue recht und scheue Niemand. Ср. Thue nur das Rechte in deinen Sachen; Das… …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Impavĭdum ferĭent ruīnae — (lat.), Zitat aus Horaz Oden (111,3,7), dem die Woete vorhergehen: Si fractus illabatur orbis, »wenn der Erdkreis zusammenbrechend einstürzt, auf einen Unerschrockenen werden die Trümmer niederfallen« …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • effrayer — [ efreje ] v. tr. <conjug. : 8> • esfreer 1080; lat. pop. °exfridare « faire sortir de la paix », frq. °fridu 1 ♦ Frapper de frayeur, d effroi. ⇒ affoler, alarmer, angoisser, apeurer, effarer, effaroucher, épeurer, épouvanter, intimider,… …   Encyclopédie Universelle

  • Himmel — 1. A Hemmel hing hat un an sith nen Thriad. (Nordfries.) – Lappenkorb; Firmenich, III, 7, 100. Der Himmel hängt an einem seidenen Faden. So sagten die alten Friesen bei Sonnenfinsternissen, die Schnitterinnen nahmen ihre Sichel und eilten heim. 2 …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»